اختلال شخصیت اسکیزوتایپال
اختلال شخصیت اسکیزوتایپال :
اختلال شخصیت اسکیزوتایپال نوعی اختلال شخصیت است که موجب بروز الگوهای رفتاری غیرعادی در فرد می‌شود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی معمولا رفتار غیرعادی، گفتار عجیب و غریب و باورهای جادویی از خود نشان می‌دهند. آن‌ها اغلب متوجه نمی‌شوند که رفتارشان غیرعادی یا مشکل‌ساز است. برخی از افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی بعداً به اسکیزوفرنی مبتلا می‌شوند.
افراد مبتلا به این اختلال معمولا نمی‌توانند به دیگران اعتماد کنند و رفتارهای دیگران را به صورت اشتباه برداشت می‌کنند. این مشکلات ممکن است منجر به اضطراب شدید و تمایل به اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی در فرد شود. در اکثر افراد اختلال شخصیت اسکیزوتایپی در اوایل بزرگسالی تشخیص داده می‌شود و معمولا در طول عمر باقی می‌ماند، اگرچه درمان‌هایی مانند داروها و درمان‌ها می‌توانند علائم را بهبود بخشند.
علائم اختلال شخصیت اسکیزوتایپال :
- اضطراب اجتماعی شدید و روابط اجتماعی ضعیف
- عدم اعتماد به دیگران به جز بستگان درجه یک و دوستان نزدیک
- بروز رفتارهای عجیب
- افکار و گفتار عجیب و غریب مانند استفاده از عبارات بیش از حد انتزاعی یا عینی یا استفاده از عبارات یا کلمات به روش‌های غیرمعمول.
- تجربیات ادراکی غیرمعمول و باورهای جادویی (برخی از این افراد گمان می‌کنند که قدرت‌های ماوراءالطبیعه خاصی دارند)
- برداشت نادرست از موقعیت‌ها یا اتفاقات معمول
- افکار مشکوک یا پارانوئید
- مشکل در برقراری تماس چشمی
- بی‌انگیزگی و کم‌کاری در محیط‌های آموزشی و کاری
- عدم آگاهی فرد در مورد رفتار و افکار عجیبی که دارد (فرد مبتلا به STPD عموماً در مورد اینکه چگونه افکار و رفتارهای خود بر دیگران تأثیر می‌گذارد آگاهی ندارد)
- لباس پوشیدن به روش‌های عجیب و غریب، مانند ظاهر نامرتب یا پوشیدن لباس‌های یک شکل
- افزایش علاقه به فعالیت‌های انفرادی یا سطح بالای اضطراب اجتماعی
علت بروز اختلال شخصیت اسکیزوتایپال :
اختلالات شخصیت، از جمله اختلال شخصیت اسکیزوتایپی، یکی از ناشناخته‌ترین شرایط سلامت روان است. محققان هنوز در تلاش برای کشف علت دقیق این مشکلات هستند، با این حال معتقدند که برخی عوامل می‌توانند در بروز این مشکلات دخیل باشند.
مطالعات نشان می‌دهد که علت اختلال شخصیت اسکیزوتایپی عمدتاً بیولوژیکی و ژنتیکی هستند و تغییرات مغزی در مبتلایان به این بیماری شباهت زیادی به بیماری اسکیزوفرنی دارد.
آمارها نشان می‌دهد که این بیماری در افرادی که در خانواده آن‌ها افراد مبتلا به اسکیزوفرنی یا اختلالات شخصیتی خوشه A وجود دارد، بیشتر در معرض این اختلال قرار دارند. (اختلالات شخصیتی خوشه A شامل سه نوع اختلال شخصیت پارانوئید، اسکیزویید و اسکیزوتایپال است که موجب بروز رفتارهای و گفتارهای عجیب و غریب در فرد می‌شود).
راهکار های درمانی اختلال شخصیت اسکیزوتایپال :
1. روان‌درمانی اسکیزوتایپال :
روان‌درمانی اصطلاحی برای انواع تکنیک‌های درمانی است که هدف آن کمک به افراد در شناسایی و تغییر احساسات، افکار و رفتارهای نگران‌کننده است. کار با یک متخصص سلامت روان، مانند روانشناس یا روانپزشک، می‌تواند حمایت، آموزش و راهنمایی را برای فرد و عزیزانش فراهم کند.
انواع روان‌درمانی که ممکن است برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی مفید باشد عبارت‌اند از گروه درمانی و درمان شناختی رفتاری که در ادامه می‌توانید بیشتر با جزئیات این روش‌های درمانی آشنا شوید.
2. گروه درمانی :
گروه درمانی نوعی از روان‌درمانی است که در آن گروهی از افراد با هم ملاقات می‌کنند تا مشکلات خود را با هم زیر نظر یک درمانگر یا روانشناس شرح دهند و به بحث بگذارند. در این روش درمان ممکن است به فرد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی کمک کند تا مهارت‌های اجتماعی را توسعه دهد. با این حال، افراد با علائم شدیدتر ممکن است در گروه درمانی اختلال ایجاد کنند، به خصوص اگر دارای تفکر و رفتار پارانوئید برجسته باشند.
3. درمان شناختی رفتاری
درمان شناختی رفتاری یک نوع درمان ساختاریافته و هدف‌گرا است
یک طرحواره درمانگر یا روانشناس به شخص کمک می‌کند تا نگاه دقیق‌تری به افکار و احساسات خود بیندازد تا بفهمد افکارش چگونه بر اعمالش تأثیر می‌گذارد. برای فردی که دارای اختلال شخصیت اسکیزوتایپی است، یک درمانگر ممکن است بر روی آزمایش واقعیت و توجه به مرزهای بین فردی تمرکز کند. در این جلسان روان درمانگر به بیمار کمک می کند تا الگوهای تفکر تحریف‌شده، مانند تفکر ارجاعی، پارانوئید یا جادویی خود را تشخیص دهند.
دیدگاهتان را بنویسید