اختلال شخصیت ضد اجتماعی
اختلال شخصیت ضد اجتماعی :
اختلال شخصیت ضد اجتماعی یکی از مشکلات سلامت روان است که در آن فرد به درست یا غلط بودن توجه نشان نمی‌دهد و حقوق و احساسات دیگران را نادیده می‌گیرد. این افراد از رفتار خود پشیمان نمی‌شوند، نسبت به عواقب اعمال آزاردهنده خود بی‌تفاوت هستند یا بدرفتاری با دیگران را توجیه می‌کنند.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی اغلب قانون را زیر پا می‌گذارند و مجرم می‌شوند. آن‌ها ممکن است دروغ بگویند، رفتار خشونت‌آمیز یا تکانشی (بدون فکر) داشته باشند و مواد مخدر و الکل مصرف کنند. همچنین معمولا در انجام مسئولیت‌های خود در خانواده، محل کار یا دانشگاه کوتاهی می‌کنند.
اختلال شخصیت ضد اجتماعی تقریبا در 1 تا 4 درصد افراد جامعه دیده می‌شود.
تشخیص اختلال ضد اجتماعی :
افراد مبتلا به احتمال زیاد باور نمی‌کنند که به کمک نیاز دارند. اما احتمال دارد به دلیل علائم دیگری مانند افسردگی و اضطراب از پزشک کمک بگیرند یا برای مشکلات ناشی از مصرف الکل و مواد مخدر به دنبال درمان باشند.
این افراد ممکن است توصیف دقیقی از علائم خود ارائه نکنند. بنابراین، یک عامل کلیدی برای تشخیص ، نحوه ارتباط فرد با دیگران است. با کسب اجازه از بیمار، می‌توان از خانواده و دوستان او اطلاعات مفیدی به دست آورد.
- ارزیابی وضعیت سلامت روان که شامل افکار، احساسات، روابط، الگوهای رفتاری و سوابق خانوادگی می‌شود
- بررسی علائم
- بررسی سابقه شخصی و پزشکی
- عدم انطباق با هنجارهای اجتماعی
- فریبکاری
- تحریک‌پذیری یا پرخاشگری
- بی‌توجهی نسبت به امنیت خود یا دیگران
- بی‌مسئولیتی مداوم
- عدم پشیمانی
علائم اختلال شخصیت ضد اجتماعی :
- نادیده گرفتن درست و غلط بودن
- دروغ گفتن برای سوء استفاده از دیگران
- بی‌توجهی به امنیت خود و دیگران
- بی‌احترامی به دیگران
- بازیچه قرار دادن دیگران برای سود یا لذت شخصی
- گرفتن تصمیم‌های ناگهانی و بدون فکر
- داشتن حس تکبر و برتری
- نقض مکرر هنجارهای اجتماعی (از جمله قانون)
- داشتن رفتار تهاجمی یا خشونت‌آمیز با دیگران
- عدم احساس گناه در مورد آسیب رساندن به دیگران
- بی‌مسئولیت بودن و ناتوانی در انجام مسئولیت‌های کاری یا مالی
علل ایجاد اختلال شخصیت ضد اجتماعی :
- عوامل محیطی و عوامل ژنتیکی در اختلال شخصیت ضد اجتماعی نقش دارند. ژن‌ها ممکن است شما را مستعد ابتلا به این اختلال کنند و موقعیت‌های زندگی (به ویژه بی‌توجهی و سوء استفاده) ممکن است باعث ایجاد آن شوند.
- این احتمال وجود دارد که در زمان رشد مغز، تغییری در نحوه عملکرد آن ایجاد شده باشد.
- تشخیص اختلال سلوک در دوران کودکی
- سابقه خانوادگی ASPD یا سایر اختلالات شخصیتی یا مشکلات سلامت روان
- تجربه مورد سوء استفاده قرار گرفتن یا بی‌توجهی در دوران کودکی
- زندگی خانوادگی بی‌ثبات یا خشونت‌آمیز در دوران کودکی
درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی :
افراد مبتلا به ندرت به دنبال درمان هستند. از سوی دیگر، تعداد نسبتا زیادی از آن‌ها درمان خود را خیلی زود متوقف می‌کنند. با این حال، در بعضی از افراد، درمان و پیگیری دقیق می‌تواند در درازمدت کمک‌کننده باشد.
1. گفتگو درمانی :
گفتگو درمانی که به آن روان درمانی هم می‌گویند که با کمک یک طرحواره درمانگر یا مشاوره صورت می گیرد ، این روش درمانی ممکن است برای مدیریت خشم و خشونت، رفع مشکلات ناشی از مصرف الکل یا مواد مخدر و کنترل سایر مشکلات سلامت روان به‌کار رود. اما همیشه موثر نیست، به خصوص اگر علائم شدید باشند و فرد نتواند نقش خود را در بروز مشکلاتی که دارد بپذیرد.
2. دارو درمانی :
استفاده از هیچ داروی مشخصی برای درمان تایید نشده است. پزشکان ممکن است برای درمان مشکلاتی که گاهی اوقات همراه با اختلال شخصیت ضد اجتماعی رخ می‌دهند، مانند اضطراب یا افسردگی، دارو تجویز کنند.
دیدگاهتان را بنویسید