اختلال شخصیت مرزی
اختلال شخصیت مرزی چیست :
در تعریف شخصیت مرزی و افرادی که به این اختلال مبتلا می‌شوند، می‌توان گفت معمولاً این افراد درگیر تفکر سیاه و سفید می‌شوند. در بسیاری از مواقع اطرافیان خود را فرشته یا شیطان می‌بینند.
این افراد در روابط عاطفی خود زمانی که طرف مقابل انتظاراتشان را برآورده نمی‌کند نامتعادل و هیجانی می‌شوند و احساسات متناقضی را تجربه می‌کنند. از طرفی ترس از دست دادن پارتنر عاطفی هم در این افراد زیاد دیده‌می‌شود.
بهتر است تنها فردی که به این اختلال مبتلا است به درمانگر مراجعه نکند و دو طرف رابطه از خدمات روان درمانی برای ایجاد رابطه بهتر استفاده‌کنند.
علائم شخصیت مرزی :
در تحلیل و بررسی اختلال شخصیت مرزی باید به این موضوع توجه داشته باشید که نباید این اختلال را با اختلال دو قطبی اشتباه گرفته شود. بسیاری از علائم این دو اختلال شبیه یکدیگر هستند :
- تلاش مستاصلانه برای ترک نشدن توسط دیگران
- روابط شخصی ناپایدار
- تصور تحریف شده راجع به خود و دیگران
- رفتارهای تکانشی
- رفتارهای خود تخریبی
- خشم، شرم و احساس گناه مداوم
عوامل تشدید کننده نشانه‌های شخصیت مرزی :
همانطور که گفته شد، این افراد دوران کودکی سختی داشته‌اند و از مراقب‌های اولیه توجه و مراقبت کافی دریافت نکردند. از این رو در روابط و زندگی شخصی و کاری بسیار حساس هستند.
- مصرف مواد مخدر
- فقر و مشکلات مالی
- عدم برنامه دقیق برای انجام کارها
- عدم استفاده از خدمات سلامت روان
- برنامه غذایی و خواب نامناسب
علل شخصیت مرزی چیست :
1. نظریه‌های بیولوژیک
این نظریه به این موضوع اشاره می‌کند که علت اختلال شخصیت مرزی عوامل بیولوژیک و ژنتیک است. طبق شواهد نشان داده‌شده‌است، افرادی که به این اختلال دچار می‌شوند بعضی از ناهنجاری‌های مغزی دارند که باعث تکانش گری و رفتارهای آشفته آنها می‌شود.
در این افراد معمولاً میزان سروتونین کم است که این موضوع باعث ایجاد رفتارهای تکانه ای و افسردگی می‌شود. از این رو داروهای موثر در فعالیت سروتونین در مغز به کاهش نشانه‌های این اختلال کمک زیادی می‌کند.
2. نظریه سایکولوژیک
مشاهده شده‌است افرادی که به اختلال شخصیت مرزی مبتلا می‌شوند، در کودکی مورد آزار و اذیت کلامی، جسمی و تربیت غلط والدین قرار گرفتند. به این افراد در کودکی توجه کافی نشده و مراقب‌های اولیه به آنها احساس ترس و ناامنی داده‌اند.
بر این اساس عدم اعتماد به دیگران، وابستگی یا ترس شدیدی که این افراد در روابط خود تجربه می‌کنند، ناشی از عدم ارتباط مناسب با مراقبت‌های اولیه در زندگی است. البته این افراد در سطحی با روان‌درمانی و در نهایت با ترکیب دارو و روان‌درمانی می‌توانند تا حدی به زیادی عادی خود بازگردند و فعالیت‌های فردی و اجتماعی خود را انجام دهند.
راهکارهایی برای درمان اختلال شخصیت مرزی :
1. روان درمانی و دارودرمانی
طبق تحقیقات افرادی که به اختلال شخصیت مرزی دچار می‌شوند، معمولاً علاقه زیادی به درمان دارند و به‌راحتی با روانشناس یا طرحواره درمانگر ارتباط می‌گیرند. در مراحل اولیه این اختلال ممکن است روان درمانی مفید باشد.
اما در مرحله‌ای از این اختلال روان‌درمانی کافی نیست و فرد باید داروهای آنتی سایکوتیک و ضد افسردگی را مصرف کند تا در بازه زمانی مشخص، به کارایی خوبی در زندگی شخصی و کاری برسد.
2. رفتاردرمانی دیالکتیک
در این روش به فرد کمک می‌شود که با عوامل استرس زایی که منجر به رفتارهای تکانشی او می‌شود، مقابله کند. طرحواره درمانگر سعی می‌کند رفتارهای خود آسیبی فرد، رفتارهایی که روند درمان را مختل می‌کند و رفتارهایی که کیفیت زندگی بیمار را پایین می‌آورد، بررسی کند و در نهایت به او کمک کند که عوامل استرس‌زا را بهتر بشناسد و در حد توان خود آسیب آنها را کمتر کند.
دیدگاهتان را بنویسید