ذهنیت کودک آسیب پذیر به چه معناست :

افرادی که از مشکلات عاطفی رنج می برند معمولا ذهنیت های کودک از قبیل ذهنیت کودک آسیب پذیر را به شدت تجربه می کنند. محرک های کوچک می توانند احساسات منفی قوی را برانگیزند، حتی اگر حادثه از منظر عینی تر بی اهمیت باشد.

تمام احساسات، باورها و رفتارهایی که به دلیل تجربیات و روابط منفی دوران کودکی به وجود آمده اند، متعلق به ذهنیت کودک آسیب پذیرهستند.

نیازهای برآورده نشده :

ممکن است انواع مختلفی از ذهنیت های کودک آسب پذیر وجود داشته باشد، مانند «کودک آزار دیده»، «کودک رها شده»، «کودک تنها»، «کودک سوگوار» و غیره

این نوع ذهنیت کودک جایی است که تمام نیازهای برآورده نشده کودک در آن ساکن است. اینکه چگونه ابعاد ذهیت کودک خود را چگونه شناسایی می کنید بسیار به تجربیات شخصی دوران کودکی شما بستگی دارد.

انواع ذهنیت های کودک آسیب پذیر :

1. کودک تنها

احساس می ‌کند کودکی تنهاست و فقط در حدی پذیرش دارد که بتواند والدینش را تحسین کند. از آنجایی که عموماً مهمترین نیازهای عاطفی کودک برآورده نشده است، در بزرگسالی بیمار معمولاً احساس پوچی، تنهایی و از نظر اجتماعی غیرقابل قبول بودن، لایق عشق نبودن، و دوست نداشتنی بودن می کند.

2. کودک رها شده و آزاردیده

درد عاطفی و ترس شدید از رها شدن را احساس می کند که ارتباط مستقیمی با سابقه سوء استفاده دارد. ویژگی های یک کودک گمشده را دارد: غمگین، ترسیده، آسیب پذیر، بی دفاع، ناامید، نیازمند، قربانی، بی ارزش و گمشده. در بزرگسالی بیماران شکننده و کودکانه به نظر می رسند.

3. تحقیر شده/ کودک فرودست

زیرگروهی از ذهنیت کودک رها شده و آزاردیده است. در آن بیماران تحقیر و حقارت مربوط به تجربیات دوران کودکی را در بزرگسالی و درون و بیرون از خانواده تجربه می کنند.

4. ذهنیت کودک وابسته

بیمار احساس ناتوانی می کند و تحت تأثیر مسئولیت های بزرگسالان قرار می گیرد. تمایلات منفعلانه قوی نشان می دهد و می خواهد از او مراقبت شود. این ذهنیت غالبا مربوط به عدم توسعه خودمختاری و اتکا به خود می باشد، که اغلب ناشی از تربیت استبدادی است.

روش درمان ذهنیت های کودک آسیب پذیر :

بسیاری از مردم در به خاطر سپردن دوران کودکی خود با مشکل مواجه هستند، یا برایشان ناراحت کننده است که با خاطرات دوران کودکی کنار بیایند.

بسیاری از مردم به دلیل احساسات منفی ناشی از آن حتی ذهنیت کودک خود را رد می کنند، تا حدی که واقعاً از آن متنفر می شوند. متأسفانه، این نگرش چیزی برای کاهش احساسات مشکل ساز شما انجام نمی دهد.

راه های مختلفی برای برقراری ارتباط با حالت کودک آسیب پذیر شما وجود دارد. یکی از بهترین راه ها استفاده از تمرینات تصویرسازی ذهنی است. در این تمرینات شما احساسات خود را با تصاویر یا ایده های موجود در تخیل خود پیوند می دهید.

گام دوم یا همان یادگیری مدیریت خوب از حالت کودک آسیب پذیر ممکن است بسیار چالش برانگیز باشد. یک پیش شرط مهم برای مراقبت خوب این است که “دنیای درون” خود را بپذیرید، حتی اگر گاهی اوقات دشوار باشد.

اگر نشانه های افراد مبتلا به ذهنیت کودک آسیب  پذیر خود می بینید ، برای درمان می توانید از خدمات تخصصی دکتر عباس شفیعی استفاده کنید.