ذهنیت کودک عصبانی
ذهنیت کودک عصبانی به چه معناست :
این ذهنیتی است که متخصصان حرفهای حوزه بهداشت روانی زیاد با آن روبرو شده اند و به نظر میرسد که به بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ربط دارد حتی اگر یک بار اتفاق افتاده باشد؛ در حالی که تجارب بالینی حاکی از این است که معمولاً این بیماران چنین ذهنیتی را زیاد تجربه میکنند.
اختلال شخصیت مرزی به چه معناست :
بیشتر بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی کسانی هستند که به نظر میرسد در محیطهای درمان سرپایی، بیشتر وقت خود را در ذهنیت محافظ بی تفاوت سپری میکنند – این ذهنیت در چنین موقعیت های درمانی، غالب است. آنها خیلی زیاد به ذهنیت والد تنبیه گر یا کودک رها شده می غلتند.
اغلب آنها وقتی که نتوانند جلوی خودشان را بگیرند، ذهنیت کودک عصبانی شان فعال می شود.
ذهنیتهای محافظ بیتفاوت و والد تنبیه گر برای اینکه بیشتر نیازها و احساسهای بیماران را واپس زنی کننده عمل می نمایند و احساس ها و نیازها ذهنیت کودک رها شده را به طور موثری بلوکه میکنند.
پس از گذشت زمان چندی، نیازها و احساس ها روی همدیگر تلنبار می شود و بیمار احساس میکند که زیر فشار فزاینده آنها قرار گرفته است. وقتی که این ذهنیت در بیماران حاکم میشود، خشم شان را به شیوه ای نامتناسب بروز می دهند.
افراد دارای ذهنیت کودک عصبانی :
آنها به شیوهای تکانشی برای ارضاء نیازهای شان عمل میکنند و ممکن است دیگران را دست بیندازند یا بی پروایی نشان بدهند. به عنوان مثال یک بیمار ممکن است بگوید قصد دارد خودش را بکشد یا دست به خودزنی بزند، مگر اینکه دیگران جلوی او را بگیرند در ذهنیت کودک عصبانی، بیماران ممکن است پرتوقع شوند به نحوی که خودشان را مستحق نشان دهند و در این حالت بیماران لوس می شوند و به نظر می رسند که از دیگران بیگانه شدهاند. با این حال توقعات آنها بیانگر واقعی حق و حقوقشان نیست، بلکه بیشتر توقعات آنها تلاش های مأیوس کنندهای است برای ارضاء نیازهای هیجان اصلیشان.
درباره مدیریت
دکتر عباس شفیعی ، روان شناس ، متخصص مشاوره و طرحواره درمانگر
نوشتههای بیشتر از مدیریت
دیدگاهتان را بنویسید